"insan insanın ilacıdır" sözünü haklı çıkaran bir film.
depresif bir film final olarak siyah ve beyaz final oldu güzel de oldu filmi izlerken hiç mi iyi, olumlu bir şey olmuyor diye hayıflandım. henry' nin (andry brodie) depresif kişiliği bana göre havada kalıyor ve aile ilişkilerindeki çarpıklık yine havada kalmış kafamda bir çok soru işareti kaldı. henry' nin dedesi ile ilişkisinin detayları, dedesinin suçluluk duygusu, dedesinin annesi ile olan ilişkisi, henry' nin annesinin sesini taklit etmesi gibi bir çok detayın temelinde neler olup bitti merak ediyorum. acaba kitabı var mı?
izleyeceklere tavsiyem requiem for a dream tadında hassas konular içeren film.

!---- spoiler ----!

açılışı albert camus ile kapanışı edgar allan poe ile yapan film.

!---- spoiler ----!