samanyolu televizyonunun 2000'lere damgasını vuran bu program, hemen her stv iç yapımı gibi her bölüm farklı bir olayı aynı kalıpla ele alırdı:

* ölüm (ani bir ölüm çoğunlukla, trafik kazası, kalp krizi, ev kazası veya serseri bir kurşun).

* öbür tarafta ak sakallı bir dedenin "ömür kandilinde mürekkep bitti, dünya hayatı sona erdi" gibi ağdalı cümlelerle kişiye öldüğünü tebliği: başlangıçta kişi önce inanmaz, sonra ölümünün hemen sonraki ana tekrar ışınlanır, burada kimsenin onun sesini duymadığını anlaması ve cesedini görmesi üzerine ancak öldüğünü anlardı.

* amellerin incelenmesi: burada kahramanımızın uğradığı haksızlıklar veya işlediği günahlar incelenir, bu süreçte ak sakallı dedemiz olaylara karışmaz ama aralarda "günah olduğunu bilmiyor muydun" falan diye sorar, günahkar biriyse sorgulanan tanık gösterir, tanıklardan "evet o bu günahı işledi" diye cevap alır. kimi zaman da günahkar "beni şunlar şunlar günaha sevk etti, ben de onlardan davacıyım" der, günaha sevk eden kişiler "senin hakkın da bana geçti ama sen de bana uymayabilirdin" cevabını verir... böyle gider işte.

* karar: kahramanımızın aniden sağ veya sol elinde bir defter bitiverir. sonra da görünmez bir güçle cennetin veya cehennemin kapısına doğru itilmeye başlar.

ilk bölümlerde ak sakallı dedeyi ümit acar, daha sonraysa yusuf sezgin oynamışlardı, ayrıca her iki oyuncuyu da muhafazakar kanalların vazgeçilmez dublörü hayri küçükdeniz konuşuyordu. bölüm oyuncuları arasındaysa kah dönemin genç yetenekleri (bugünün ünlü aktör ve aktrisleri), kah unutulmuş tiyatrocu ve yeşilçam emekçileri vardı. dizinin tüm primitifliğine rağmen iyi bir bütçeye sahip olduğunu buradan anlayabiliriz.

ayrıca dizinin senaristi de, yıllar sonra leyla ile mecnun'la seküler kitleye de oynayan onur ünlü'den başkası değildi.