karl popper tarafından 1945 yılında açık toplum ve düşmanları adlı yapıtta platon'un aydınlanmacı mutlakiyetçilik savunusuna atfedilmiş ve yine aynı yapıtta tanımlanmış tez.

hoşgörü düzeninde, hoşgörüsüzlüğe hoşgörülü davranmak, hoşgörüsüzlüğün yayılmasına ve dolayısıyla hoşgörü düzeninin zarar görmesine sebep olacaktır. bu yüzden hoşgörü düzenini korumak için hoşgörüsüzlüğe hoşgörüsüz davranmak gerekmektedir.
aslında bu plüton'un demokrasi paradokslarına benzemektedir.

plütonun paradoksuna bakacak olursak;
-- güç kimde olmalı devlette
--demokrasi bu güç sayesinde vardır.
---dolayısı ile demokrasinin olmazsa olmazı özgürlük sınırsız kullanılınca, otoritede sınır tanımazlığa neden olacak, böylece
tekrar bir tersine süreç yaşanır.