insanlara dair birçok çıkarım ve sınıflandırma yapılabilir. ama insanlar bana şunu öğretti:

genelde ikiye ayrılırlar:
hayatı törpüleyerek, düzleyerek, fazlalıklarını alarak yaşayanlar.
bir de dolu dizgin, tutkuyla ve duyumsadıkları şeylerin gücünden korkmadan, onları olduğu gibi yaşayanlar.

ben kendi adıma, hayatın güçlü yanlarını köreltip, katlanılır şeyler hâline getirenlerle anlaşamayacağımı öğrendim. beni zorlasa da, canımı da acıtsa, huzursuz da etse, köşeli düşünceleri ve güçlü duyguları tercih edeceğimi öğrendim.

bunları öğrettiler oldukları hâlleriyle.