gördüğüm her kediye acep yanaşır mı umuduyla bir pisi pisi derim, kimisi karşılık verir gelir biraz oynaşırız. şakaklarını kaşırken hissettiği rahatlama sanırım kulak temizleme çubuğunu derinlere soktukça oluşan türden bir haz veriyor hareketlerinden bunu gözlemledim. bazı kediler yaşlarından dolayı sanırım daha oynaşmaya eğlenmeye meyilliyken bazıları da otur iki çift laf edelim der gibisinden bi tavır içerisinde oluyor, onlarla da hayatın değeri ve toplumdaki dışlanmışlığımızın benzerliği üzerine sohbetler ediyoruz.

köpekler ise bambaşka, öncelikle cinsiyetçiliğin ötesinde düşünülmesi gerektiği kanısında olduğum sadri alışık'ın güzel sözü hep kulağımda olur bir köpek görünce: "sokak köpeklerine selam vermek adam olmaya çeyrek var demektir." onları da her gördüğümde bir selam çakarım, kimisi iletişim kurmak istediği bir ruh halinde olur, zaman mekan farketmeksizin onlarla da duruma göre ya oynaşır ya sohbet ederim..

sokak hayvanları değil onlar, hayvanlar. sokakları biz yaptık. biz işgal ettik onların evlerini. birlikte yaşamak varken dünyayı insanmerkezci kurduk, hayvanlar oldukları yerde dururken birden sokak hayvanları oldular nazarımızda. biraz da bunun mahcubiyetinden sanırım onlara olan dostluk isteğim..