3-4 yıl önce okumuştum, ayda bir iki kitap okumaya çalışan biriyim benzer tarzda yazılıp da şibumi kadar sevdiğim bir kitap olmuyor, olamıyor. daha sonra gene trevanian'ın katya'nın yazı ve infazcı romanlarını da okudum. sevdim, fakat bir şibumi değil...

gördüğüm en sıkıcı kapak tasarımlarından birine sahiptir. içeriğine güvenmişler, kapağı salıvermişler...

la cagot beni en çok güldüren roman karakteridir. en son çavdar tarlasında çocuklar'da holden'ın sesli güldürdüğü olmuştur, fakat la cagot'un mağarada hel ile yaptığı diyaloglar resmen kahkaha attırmıştı.

hel ise yarı tanrı bir karakter, fakat özellikleri çok üst düzey özellikler olmasına rağmen imkansız bir kahramanlık yok. yani süperman gibi havalarda uçmuyor. evet adam öldürme teknikleri, seks teknikleri, en ufak hareketi algılaması, dil öğrenme yeteneği ve şu an aklıma gelmeyecek bir sürü becerisi var; ama mucize yok. gelmiş geçmiş en efsane süper kahraman olmayan süper kahraman diyebiliriz...

bu durum kitabın filme uyarlanma işini de imkansıza sürüklüyor. böyle bir karakteri hakkıyla oynayacak oyuncu yok. zaten tip olarak da kitapta tasvir edilen hel karakterine yaklaşmak zor. illa ki birilerinin aklından geçmiştir kitabı filme uyarlamak, ama zor...

yeterince unuttuğum zaman mutlaka tekrar okuyacağım romandır aynı zamanda.