spoiler...
insanın ciğerini siken filmlerden...öncelikle kadın oyuncu bana pelin batu kızımızı biraz hatırlatır gibi olunca filmi izlerken pelin batuyla olası hayal alemlerinde flört etme teşebbüslerim hortlıycakkene, karşımdaki filmin bi meselesi olduğu ve bana yedinci kıtayı sunacağı umudumla, kendimi toparlayıp daha bi tikkatli izlemeye başladım...filmin neredeyse tümü,yakın plan ve sabit kamera...gerçekten de haneke karşısında insanın kendine çeki düzen vermesi lazım,zira gelişmiş ülke çekirdek ailemizin yaşadığı yabancılaşma eksenli varoluşsal problemi öyle pan-tilt yaparak neyin anlatmak, istenilen havayı yaratmaktan fersah fersah uzak kalacaktı(denizler altında yirmibin fersah gidesim geldi birden)..bu yanıyla üniversitelerimizin iletişim fakültelerinin sinema tv bölümlerindeki gelecek vaadetme hayalindeki arkideşler hocalarının verdiği clos up ödevleri için son derece faideli bir kaynakla karşı karşıyalar...konuya gelince;filmin bi mesaj verip vermediği nazarımda çok belirgin değil,ama açıkçası evin tarumar edilmeye başlandığı ve bu yıkıcılığın dozunun giderek arttığı sahneler ben de tek kelimeyle şunu uyandırdı:devrim...şaka yapmıyorum,son derece sarsıcı ve etkileyici bir tavır alıştır hanekenin o aileye yaptırdığı.içinde bulunulan dünyaya bundan daha kontrast nasıl tavır alınabilir,bilemedim(avusturalya kumsalını yalayan biteviye dalgaları da bu kontrast içinde değerlendiriyorum)...öte yandan,finalin o şekilde sonuçlanması işin rengini bi parça değiştiriyor.bu durumda devrim-karşıdevrim izleğinden mi yürüyeyim yoksa devrimin de aşılması olarak mı yorumlayayım bu durumu,henüz karar veremedim.madem haneke cevap vermiyor,benim de yanıt hakkım tasarrufumdadır. evde yok edilmeyen üç araç var;kapı zili,duvara monte edilen telefon ve televziyon.ilk ikisinin sesi bi şekilde kesiliyor ama televizyon kalıyor .ve herşey bittiğinde de televizyon hala açık.daha iyi bi final hayal edemiyorum.mutlaka izlenesi...
(izledikten sonra sıcağı sıcağına bi kenara çiziktirmiştim bu satırları...şimdi izlesem muhtemelen başka şeyler de söylerim ve yine mutlaka izlenesi diyerek bitiririm söyleyeceklerimi;mutlaka izlenesi)