aklıma başka bir olguyu getirdi bu haber; metal, rock, punk vs dinleyen kadınlara karşı bir önyargı var. bir konduramamazlık var sanki. 'rammstein çok severim, dinlerim sürekli' diyen bir kadına, sanki metal ya da başka bir müzik türü erkeklerin tekelindeymiş gibi bir yaklaşımla nereye kadar gider bilmiyorum.
sanırım gerçeklik ve yapılan müzikte yaratılan simulasyonu ayıramamaktan geliyor bu. dinleyen ve izleyen arkadaşlar mesela mein herz brennt'in videosunun yaratılmış gerçekliğini algılayamıyor. ama herkes, özellikle de kadınlar bu yanılgıya düşecek diye bir kaide yok, videoyu izleyen kadınlar oradaki groteskliği kendi hayatlarına taşıyacaklar diye bir şey hiç yok.
tamamen zevk meselesi, ben grotesk, 'macabre' dan hoşlanırım ama günlük hayatımda da eve gelince keşke anne yemeği olsa diye de düşünebilirim. kadınların illa soft bir şeyler mi dinlemesi lazım?
şu mantık doğru olaydı simone simons'un, liv kristin'in ya da ne bileyim sandra nasic'in yağlı saçlı, salaş, oraya buraya bulaşan kadınlar olması gerekirdi. öyleler mi? kesinlikle değil.