-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (8.32)
sıkı bir dostluk... aslında hikâye onların hikâyesi, ender'in ve çetin'in... günün birinde hayatlarına bir genç kız girer. şimdi düşünme, hatırlama ve kendini didikleme zamanıdır.
"nihal'e başından beri olduğumuzdan farklı göründük. böyle gerekmişti. koruyucu, kollayıcı, soğukkanlı, ne yapması gerektiğini bilen, nihal düzgün yürüsün, üniversiteyi uzatmadan bitirsin, yaşadığı felaketten makul adımlarla uzaklaşsın diye asfalt döşeyen iki orta yaşlı, deneyimli erkek. biri göbekli, diğeri kel."
barış bıçakçı, bu çağa özgü lâf kalabalığından; dil, duygu, düşünce kirliliğinden paçalarına tek damla çamur bulaştırmadan çıkabilen, şaşırtıcı bir içışığı cömertçe yayan bir yazar. nefes alır gibi, su içer gibi yazıyor.
(kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
"bizim büyük çaresizliğimiz nihal'e aşık olmamız değil, sesimizin dışarıdaki çocuk seslerinin arasında olmayışıydı. asıl çaresizlik buydu."
o yüzden olağan bir aşk üçgeni gibi görünürken aslında kaybedilen çocukluğa yakılan ağıt gibidir bu kitap. asıl güzelliği de bunu sessizce ve derinden, günlük hayatın detayları arasından sunabilmesidir sanırım. benim için ankara ve dostluk üzerine bir romandır daha çok.