son dönemde yaptığı bazı açıklamalarla beni de biraz üzmüş olsa da, armutun sapını üzümün çöpünden ayırt edebilmek gerek diye düşünüyorum. nişanyan'ın çok keskin bir siyasi ve ,türkiye için, etnik bir kimliği var, bunu bağıra bağıra söylüyor. hatta bu yüzden yıllardır hapiste. ama bu onun bir aydın, entelektüel ve dahası çok kıymetli bir yazar olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

bir kere, inanılmaz vasıflı bir rehberdir kendisi. türkiye'nin gezip görülecek yerlerini ayrıntılarıyla, zevkle anlattığı ve insanı tam da doğru yere yönlendiren gezi rehberleri var bu adamın. gidip göremedik biz, ama biliyoruz sayesinde.

sonra, kendine türk aydını diyen birçok boşbeleşten daha fazla tarih bilgisi, araştırma yetisi ve bu araştırmaları okurken pek tabi ihtiyaç duyduğu dil bilgisi var bu adamın, dil bilgisi derken kurallardan bahsetmiyoruz, 11-12 dili etkin bir şekilde kullanabilmekte. ayrıca dillerin kendisine kattığı şeyleri anlatırken inanılmaz bir zevkle dinlersiniz nişanyan'ı, derinlikten bahseder mesela sonra ''insanın bilgisi arttıkça bilgisizliği de artar'' diyebilecek kadar da tevazu sahibidir bu ve daha birçok konuda. etimoloji sözlüğünün diğer işlere hakaret olarak addedilmesindeki mantıksızlığı da şöyle açıklayabiliriz sanıyorum: oldum olası türkçe deyince ne hikmetse bir asya dili beliriyor insanın zihninde, bu ideolojik bir saplantıdan fazlası değil. türkçe'nin melez bir dil olduğunu iddia edenleri ayıplayanları, daha fazla okumaya ve okurken biraz daha dikkatli olmaya davet ediyorum. dilin çok çeşitliliği utanılacak bir şey değil ve hatta bir zenginliktir, çünkü dil yaşayan bir organizmadır, kültürle, insanla büyür ya da ölür. zenginliğin tü kaka olarak algılandığı sayılı kültürlerdeniz gerçekten, çok acıklı.

nişanyan'ın sözlüğü çok değerli bir kaynaktır, dil araştırmaları söz konusu olduğunda. ama biz hiçbir zaman araştırmaları, bilimselliği, objektifliği ve evrenselliği söz konusu etmeyiz çünkü biz 'biziz'. vay halimize!

edit: şöyle bir ekleme yapmayı borç bilirim çünkü yanlış anlaşılmış oldukça: dilin canlı bir varlık olmasının özü, köken bilimden gelir zaten. öyle ki, ileri veya geri ket vurmanın engellenmesidir köken bilim araştırma anlamında, biz bunu bulduk hadi dağılalım demek çift yönlü bir ilerlemeyi engellemektedir. tam da bu yüzden dünya dilleri her alanda, her zamanda araştırmaya tabi tutulmaktadır. nişanyan'ın sözlüğünde bahsi geçen kaynakların çoğunun ısrarla ermenice olmasının -ki bunun doğruluğundan şüphe ediyorum çünkü japoncadan tutun da farsçaya kadar varan geniş bir kaynakçası var- farklı nedenlerini de göz önünde bulundurmak gerekir; (1) azınlıkların gettolaştırılmasıyla ortaya çıkmamış/çıkarılmamış birçok kaynağın- yine bir ekleme yapmak zorundayım, bu yalnızca bize has bir tutum değildir, küresel anlamda bu iş böyle yürür- ısrarla inkar yoluyla insanlardan gizlenmesi;(2) ve tabi araştırmacının etnik/milli kimliği, aynı tavrı çok daha baskın bir biçimde türk araştırmacılar da yıllarca sergilemişlerdir ve bunun bilimsel anlamda hiçbir geçerliği yok, olmamalı en azından.

bu işte başka amaçlar aramanın yukarıda bahsettiğim sebeplerden ötürü tamamen algıda seçiciliğin zorlanması olduğunu düşünmekteyim. 'bir şeylerin seviciliği' gibi tabirlerle insanları ahmaklıkla yaftalamadan evvel, bir de bu açıdan insanın öz değerlendirme yapması gerekmektedir. bu kadar kapsamlı ve güzel işlerin sırf ideolojiler yüzünden- hem yazar hem de okurlarınkinden bahsediyorum- çöpe atılması benim içimi acıtan.