düşüncelerinden, eylemlerinden uzak.. o kadar ciddi bir ortamın içinde, belki de fırsat bulamadıkları bir şeyi gerçekleştirmişler. ne kadar içten bir kucaklaşmadır bu...

mahir'in hücre hapsindeyken ilk mahkemeye çıkarılışı, haftalardır göremediği dostu ulaş'ı görmesi, onu gördüğü andaki yüzündeki sevinci.. ardından birbirlerine sarılıp oturduklarında, mahir'in iç çekişi.. kim bilir, belki de o an "daha farklı durumlarda olabilirdik" gibi düşüncelere girmiştirler. rahatça arkadaşlarıyla dolaşmayı yada bir sevgilinin ellerini tutmayı, istemezler miydi onlarda?..