sefa gelen, hoşgelendir. vakti günü fark etmez, yeter ki gelsindir.

misafire demlenen çayın tadı damakta kalır, yemeğin yağı sodayla geçiştirilir, sohbetin her türlüsü baş üstünde yer bulur. bir başına değilsin der her gelen, ziyaretin kısa olanı hiç de makbul falan değildir o yüzden. ardında yorgunluk, hüzün, bir de oh! bırakır; acı tatlı bir şey heralde, bilemedim. ondan bu kadar sevmem.