en çok jean paul sartre ve albert camus'la anılıyor olsa da, kökleri 19. yüzyıldan daha eskilere dayanan felsefi akım.

varoluşçuluğun iki kanadı vardır; hristiyan kanadını karl jaspers ve gabriel marcel, tanrıtanımaz kanadını ise hepimizin bildiği sartre, camus, martin heidegger oluşturur. iki kanat da ortak noktada birleşir; "varoluş özden önce gelir."

hiçbirinin yarattığı ortak ilkeleri, genelgeçer bir tanımı olmamakla beraber, soren kierkegaard ile başladığı kabul edilir. daha çok kişinin varolmakla mücadelesi tartışılır. bu noktada heidegger insanları ikiye ayırır:
-varolduğunu düşünenler
-varolduğunu unutanlar

yıllar içinde tanrıtanımaz yazarların benimsemesiyle, kendinin farkında olan birey temasına evrilmiştir. sadece felsefede değil, psikolojide de kullanılmış, "varoluşçu psikoterapi" ismiyle yepyeni bir psikanaliz alanı oluşturularak modern insanın hiçlikle ve yoklukla mücadelesi çözüme ulaştırılmaya çalışılmıştır. varoluşçu psikoterapi dünyada irvin yalom ismiyle, türkiye'de ise engin geçtan'la anılır.