felsefi bir argüman olmadığı gibi gerçekleşmesi de mümkün olmayan obsesif bir aklın, egoist hezeyanıdır.

'kendi olmak' düşünsel bazda ancak 'kendini gerçekleştirme' olarak var olabilir ki o da zaten her yiğidin harcı olmadığı kadar algı kapılarını kapatmak suretiyle açmak demektir; dolayısıyla çift taraflı bir kaybetme söz konusu burada da. yani insanın özüne önce 'kendi' deyip sonra bu belirsizliğin içinde o belirsizlik olmaya çalışmasının elle tutulur bir yanı yok.

laf-ü güzaf efendim, güzaf.