kader diye bir şeyin varlığını kabul edersek; geleceğimde değiştiremeyeceğim, mutlaka yaşamak zorunda olduğum bir şeylerin olduğu-ve bu şeylerin beni mutsuz edecek korkunç şeyler olabileceği- düşüncesi beni korkutuyor.
diğer yandan, kader diye bir şeyin yokluğu da beni korkutuyor. hayatımın, belki de yaşamak için bana verilmiş tek şansın tüm kontrolünün benim elimde olması, benden daha bilge ve üstün bir varlığın benimle ilgili hiçbir planının olmadığını düşünmek çok ürkütücü. eğer hayatımın tüm ipleri benim elimdeyse her şeyi mahvedermişim gibi geliyor.
yani varlığıyla da yokluğuyla da beni korkutan bir kavram kader. ama şahsen ben varlığını kabul etmeyi tercih ediyorum. yaşadığım, yaşayacağım her şeyin sorumluluğunu üstüme alabilecek kadar cesur değilim sanırım.