1. barış

    çocuğun gördüğü düştür barış,
    annenin gördüğü düştür barış,
    ağaçlar altında sevdalıların sevda sözleridir barış;
    gözlerinin içinde uçsuz bucaksız bir
    gülümseme elinde yemiş dolu bir zembil ve
    alnında ter tomurcukları,
    pencerede suyu soğutan testideki damlalar gibi;
    akşam üstü eve dönen babadır barış,
    dünyanın yüzünde yara izleri kapanırken
    ağaçlar diktiğimizde
    havan mermilerinin kazdığı çukurlara;
    yangının kavurduğu yüreklerde
    ilk tomurcuklarını açarken umut
    ve ölüler kanlarının boşa gitmediğini bilerek
    yana dönüp içerlemeksizin uyuyabildiklerindedir
    barış…
    barış yemek kokusudur tüten,
    akşamleyin
    arabanın yolda durmasının korkutmadığı,
    kapı çalınmasının dost demek olduğu,
    ve pencereyi saat başı açmanın renklerinin uzaktaki çanlarıyla
    gözlerimizin bayram etmesini sağlayan
    gökyüzü demek olduğu zamandır barış;
    barış bir bardak sıcak süt ve bir kitaptır,
    uyanan çocuk önünde
    başaklar birbirlerine eğilip işte ışık ışık ışık dedikleri
    ve ufuk çemberi ışıkla dolup taştığı zamandır barış;
    hapishaneler onarılıp kitaplıklar yapıldığı zaman,
    eşikten eşiğe bir türkü yükseldiği zaman
    geceleyin,
    cumartesi akşamları mahalle berberinden çıkan yeni tıraş olmuş
    bir işçi gibi baharda ay buluttan çıktığı zamandır barış;
    geçmiş gün yitirilmiş bir gün olmadığı, sevinç yapraklarını akşamın içine salan bir kök ve kazanılmış bir gün hak edilen bir uyku olduğu zaman acıyı kovmak için zamanın dört bir bucağından güneşin hemen ayaklarını bağladığını duyduğun zamandır barış...
    barış ışınlar demetidir yaz ovalarında iyilik alfabesi tanın dizlerinde,
    kardeşim dediğin yarın kuracağız dediğin zaman kuracağız dediğimizi kurunca
    türkü çağırdığımız zamandır barış;
    ölüm yüreklerde az yer kapladığı ve güvenli parmaklarla
    mutluluğu gösterdiği zaman bacalar;
    ikindi vaktinin büyük karanfilini
    ozan ve proleter aynı şekilde kokladığı zamandır barış;
    insanların sıkışan elleridir barış,
    dünyanın masasındaki ekmektir,
    gülümsemesidir annenin
    budur yalnızca
    başka bir şey değildir barış
    ve toprakta derin yarıklar açan sabahlar
    tek bir sözcük yazarlar,
    barış başka bir şey değil barış;
    dizelerimin rayları üzerinde
    buğday ve güller yüklenmiş geleceğe doğru yol alan bir trendir barış,
    kardeşlerim barış içinde derin derin soluk alıyor tüm dünya bütün düşleriyle
    verin ellerinizi kardeşlerim işte budur barış…..

    `yannis ritsos` (çeviri:özdemir ince)

mesaj gönder