şu önsözle başlar:
--------------------------------------
"gözümüzü 1984’e dikmiştik. o yıl gelip de kehanet gerçekleşmeyince sağduyu sahibi amerikalılar kendilerine usul usul övgüler düzdüler. liberal demokrasinin kökleri sağlam çıkmıştı. terör her yere sıçrasa da orwellci kabuslar en azından bize uğramamıştı.

oysa orwell’in uğursuz öngörüsünden başka bir öngörü daha bulunduğunu unutmuştuk: bu değişik kehanet, aldous huxley’in biraz daha eski, biraz daha az bilinen, ancak aynı derecede ürkütücü olan brave new world’uydu. okumuş insanlar arasında bile yaygın olan inancın tersine, huxley ile orwell’in kehanetleri aynı şeye ilişkin değildi. orwell’in uyarısı, dıştan dayatılan baskısının bize boyun eğdireceği yönündedir. huxley’in görüşüne göre ise insanları özerklikleri, olgunlukları ve tarihlerinden yoksun bırakmak için büyük birader’e gerek yoktur. huxley’e göre, süreç içinde üzerlerindeki baskıdan hoşlanmaya, düşünme yetilerini dumura uğratan teknolojileri yüceltmeye başlayacaklardır.

orwell kitapları yasaklayacak olanlardan korkuyordu. huxley’in korkusu ise kitapları yasaklamaya gerek duyulmayacağı, çünkü artık kitap okumayı isteyecek kimseni kalmayacağı şeklindeydi. orwell bizi enformasyonsuz bırakacak olanlardan, huxley ise pasifliğe ve egoizme sürükleyecek kadar enformasyon yağmuruna tutacak olanlardan korkuyordu. orwell hakikatin bizden gizlenmesinden, huxley hakikatin umursamazlık denizinde boğulmasından korkuyordu. orwell tutsak bir kültür haline gelmemizden, huxley duygu sömürüsüne dayanan içki alemleri ve tek başına iple asılı bir tenis topuyla oyalanmak gibi şeylerle ömür tüketen önemsiz bir kültüre dönüşmemizden korkuyordu. huxley’in brave new world revisited’de belirttiği gibi, tiranlığa karşı direnmek üzere daima tetikte bekleyen kamusal özgürlükçüler ile rasyonalistler, “insanın neredeyse sonsuz olan eğlenme açlığı”nı hesaba katmamıştı. huxley, orwell’in 1984’ünde insanların acı çekerek denetlendiğine dikkat çekerken; brave new world’da insanlar hazza boğularak denetlenmektedirler. kısacası orwell bize nefret ettiğimiz şeylerin mahvetmesinden korkarken, huxley bizi sevdiğimiz şeylerin mahvedeceğinden korkuyordu..."
---------------------------------------