avustralyalı bir küçük çocuk ile amerikalı zihinsel rahatsızlıkları bulunan bir adamın mektuplaşmaları üzerine kurulmuş bir animasyon filmi. bu kadar duygusuz bir tanım yakışmadı ama nasıl da anlatılır bilmiyorum; dışlanmışlık, trajedi, mutluluk, içtenlik ama en önemlisi de masumiyet. olan bitenin farkında olamamak gerekiyor masum kalabilmek için sanırım. her çocuk gibi bunu başaramayan mary ve kafasının içindeki sorunlar yüzünden bu durumdan muzdarip olan max'ın öyküsü.

mary ve max'ın sıcak ilişkisinin sebebi de her şeyi birbiriyle paylaşabilmelerinden geliyor. bizim gündelik ilişkilerimizin aksine aralarında yargılanma ihtimali yok. bizim ilişkilerimizde yargılanma olmasa bile karşıdaki yargılamanın ayıp bişey olduğunu bildiğinden yargılamıyor veyahut yargıladığını hissettirmenin ayıp olduğunu düşündüğü için hislerini gizliyor. iki şekilde de rol yapıyoruz. bu filmin bende yarattığı sıcaklık da sanırım bu özlemden.

!---- spoiler ----!

“the reason i forgive you is because you are not perfect. you are imperfect, and so am i. all humans are imperfect… you are my best friend. you are my only friend.”

!---- spoiler ----!