milli birlik ve beraberliğe en çok ihtiyaç duyduğumuz şu günlere denk gelmiş olmasının bir tesadüf olmadığını düşünüyorum. ^:sabahın köründe iyimserlikten ölmek^

hemen her gece bağır-çağır kavga edip mahalleyi ayağa kaldıran ve geçen gece seçim sonucundan sonra balkona çıkıp türünü anlamadığım tabancasıyla havaya dehşet saçan karşı komşularım dün akşam karı-koca aşure dağıtıyorlardı. dedim insanlık şiddetten yaralanmış ama ölmemiş be helal olsun !

perdeyi iyice açtım ışığı da yaktım ki evde olduğum iyice belli olsun. bizim apartmana yönelmediler. ben de balkon kapısını açtım evi havalandırıyorum gibilerinden. gelirler dedim. kaç hane var bizim apartmanda...

heyecandan tırnaklarımı kemire kemire bekledim kapının çalmasını. arada gidip kapı aralığından baktım apartman ışığını bekledim. lanet olsun o şiddetli geçimsiz ailenin dağıttığı aşureyi çok istiyordum!

apartmandan ayak sesleri gelmeye başladı. alt katta bir gürültü. kapı açıldı konuşmalar ve kapandı. dedim işte o an geliyor! sonra bizim katın ışığı da yandı. sessiz sessiz yaklaştım kapıya o dürbün gibi aralığa tek gözümü dayayıp katı kesmeye başladım ne zaman kapı çalınacak diye.

paldır küldür bir yandan da "buna az nar koymuşuz" tartışması yapa yapa çıktılar üst kata. yine kapı açıldı konuşmalar ve kapandı. bir üst kat...

ben öyle tek gözümle karanlık kata bakmaya devam ettim. elbet ineceklerdi. o kadar hırs yapmıştım ki onlar geçerken bahaneyle kapıyı açmayı kendimi bir daha hatırlatmayı düşündüm. geriye dönüyorlardı.

katın ışığı bir kez daha yandı. ama kapım yine çalmadı ve hızlı hızlı geçtiler.

çok bozuldum. sanki mahallede top oynarken "sen gelme lan" denilen çocuk olmuştum. bütün mahalleye aşure dağıtan insanlar beni es geçmişti.

canım daha da çok aşure istemeye başladı. şöyle fındığı ceviziı bol, üzeri narla kaplı, tercihen daha soğumamış...

40dakika otobüsle gidip bildiğim bir hasan ustaya gittim. dedim aşureniz var mı üzerine biraz daha ceviz alabilir miyim?
mis gibi aşure işte. doyurmadı tabi bir porsiyon ama nefsim köreldi. 8 lira. ödedim çıktım.

baktım kapıya asmışlar "aile boyu aşure- 16 lira"
dedim şeytan diyor veya melek formu bilmiyorum; al aile boyu aşureyi götür komşunun kapısına. bir allah kabul etsinlerini al.

aldım eve gidiyorum. komşunun eve yaklaştım yine bir gürültü yukardan. kimbilir ne kavgası.
lanet olsun dedim değmezmiş. geçen gece de gürültüden uyutmadınız zaten...
eve girdim. yanında ikram aldığım bütün fındığı da açtım. koca aile boyu aşureyi kendim yedim.

oh olsun!