-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.50)
bir grup aktör, insanların birbirleri için karşılıksız hiçbir şey yapmadıkları, aşırı bireyci doksanların son dönemini hatırlar. oyunculuk okulunda hayal kırıklığına uğrayan ve hocasının basmakalıp deslerinden bıkıp sokaklara yönelen alfredo baeza'nın öyküsü anlatılmaya başlanır. alfredo, sanatın dünyayı değiştirebileceğine ya da, belki daha doğrusu, dünyanın vaziyetini değiştirirebileceğine hala inanmaktadır. özgür düşünceli arkadaşlarıyla biraraya gelip "kasım" adını verdikleri tiyatro grubunu oluşturur; para kabul etmeyeceklerine dair temel bir prensibe dayanan kendi manifestolarını yaratırlar. metro, caddeler ve herhangi bir kamu alanı sanatsal yaratıcılık mekanına dönüştükçe eğlence başlar. oyuncular yoldan geçenlerle karşılıklı ileşitim kurarlar: oyun oynar, şarkı söyler, çılgın kostümler giyip danseder, kendilerini ifade etmek için pek çok farklı yöntem denerler.
-
son zamanlarda izlediğim en kaliteli, en etkileyici filmdi. hatta yine bu ara okuduğum, gördüğüm şeyler arasında en harikası.
son sahneyi birazdan bir daha izleyeceğim. sanat, anlatamadığını anlatma yolu, bunu anlatamıyorsak özgür değiliz. ve insan anlatabildiği sürece yaşadığını hissediyor. ve evet, kendimizi anlattığımız sürece, başkaları bizi anlayabilir ve biz başkalarını yine bu şekilde anlayabiliriz. sanat; cebini doldurma değil, yüreğini açma yolu. sanat devrim, sanat ortak paydamız, sanat eleştirimiz.
daha denilebilecek, filmin anlattığı çok şey var. film; biraz anarşik, birar kararsız biraz da alkollüyken çok güzel gidiyor.