ergenlikte nereden esti bilmem. muhabbet faslı intihara döndü. bir kız arkadaşım:
eğer intihar edeceksem, gaz içerim ya da soğukta donarak ölmek isterim, dedi. çünkü ikisinde de uyursun, demişti.
gözlerim hayretle açılmıştır eminim. ne kadar deli insanlar var diye! çünkü aklımdan değil intihar, ölmek fikri bile geçmiyordu. buna ciddi ciddi kafa yormuş insanlar vardı ve bunlar benim arkadaşımdı.
ben o güne kadar da o günden sonra da fikrimi hiç değiştirmedim. yaşamak, coşkuyla yaşamak kadar savunduğum hiç bir şey yok! olmadı umarım olmaz...
insanları yok edecek değil yaşatacak yollar bulmalıyız.