çok fazla şiir kitabı okumuş biri değilim ama bu kitabın ilk şiiri olan yalnız bir opera bir romana bedeldir gözümde. bir kere muazzam bir dörtlük ile açılıyor bu şiir ve aynı zamanda da kitap;

ölu bir yılan gibi yatıyordu aramızda
yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim
oysa bilmediğin bir şey vardi sevgilim
ben sende bütün aşklarımı temize çektim

''ben sende bütün aşklarımı temize çektim'' bu nasıl güzel bir mısradır yahu :) çok bilinen bir mısra aslında ama şiirin bütününün okuyunca asıl kıymeti anlaşılıyor bir bakıma. kitap yarım saat içinde okuyup bitirilebilecek bir şey ama elbette kitabı gerçekten anlamak, hissetmek istiyorsanız birkaç kez okumak gerek. ben daha önce okumuştum bu kitabı, geçen tekrar elime alıp bir bakayım derken, ilk şiir olan yalnız bir opera' nın büyüsüne kapılıp tekrar okumuş oldum. açıkçası bana göre diğer şiirlerin hepsi yalnız bir opera' nın gerisinde, yine de şu mısra bile tek başına 3 yıldızı hak ediyor: ''ben sende bütün aşklarımı temize çektim'' kaldı ki ben aşka inanmayan biriyimdir, ona rağmen bu kadar etkiledi işte. zaten neredeyse kitaptaki tüm şiirlerin her bir bolümünün son mısrası, kitaptaki en güzel mısralardı bana göre. sanki murathan mungan son mısraya kadar sizi hazırlayıp son mısrada altın vuruşu yapmış, üstelik bunu defalarca yapmış.