belki de kendimle övündüğüm, gurur duyduğum ve vazgeçemediğim tek ilgim. çocukluğumdan beri hayalini kurduğum şeydi kişisel kütüphanemi oluşturmak. bu öyle bir şey ki baktıkça mest oluyorum. evime ilk kez gelen insanları kütüphanemle etkilemeye bayılıyorum. belki bi (bkz: umberto eco) değilim hatta belki biraz (bkz: tsundoku) da olabilirim fakat hepsinin yüreğimdeki yeri o kadar ayrı ki. kişisel kütüphane bir zenginliktir, emektir, mis kokulu odadır.