leb. anlamı; dudak.

aruz bir vezin gibidir leb ile müjganı, dersin ki leb bir kaynar kazan, içi dolu kırmızı çiçek, müjganı da incecik bir hât, uzunca bir hâr, dar ağacı olsa müjganı, idam olmaya koşarım. asılırım o ağaçta, düşerim sonra leb arasına, çiçek kokar boynum, kırmızı çiçekler kokar, sakalım ve şakağım.