almadığım/sevmediğim/samimi bulmadığım dergiler. bu kadar popüler olmalarının sebebi sosyal medyada bulunan bu edebi anlayış. en çok da tumblrdan türüyor bence bu şey. bir iki süslü sözü özene bezene yazıyor bi çizgisiz deftere, o post her yerde dolaşıyor, sonra insanlar sorsan manzumeyle şiiri ayıramayacak olan bu tipleri şair falan sanıyorlar. konular da şöyle; aşk, çay, kahve, istanbul, çay, aşk acısı, yalnızlık, çay, tanrı, büyük şehirde yaşamak, çay demiş miydim? peki sonra ne oluyor, bu tür edebiyata ilgi olduğu için de birtakım insanlar bu kalitede kitap yazıyorlar. sonra benim annem gibi edebi zevkten yoksun insanlar alıp okuyor bunları ben de bunu görüp onunla dalga geçiyorum swh .buradaki amacın sanat falan olmadığı belli zaten.
edit: bir örnek
bunu da buldum evde.