asli görevimiz olan yaşamaktır, yazmak değil.

fakat yazıyoruz çünkü, o yaşadığımız zamanı veya sevgiyi veya nefreti veya o ufkumuzu bir anda açan bilgiyi öğrendiğimizde bunu anlatmak istiyoruz.
bizler insanız.
şüphesiz her şey bizi hayatta kalmaya iter.
fakat neden yaşlandıkça o güzel günlere dönmek isteriz?
neden hep o güzel günleri yazarak yahut kafa şişirerek bir şekilde anlatmak isteriz?
çünkü bir türlü kıramadığımız zamanı esnetmek için.

insanın tek yenemediği şey zaman.
ne kadar üzücü değil mi?
yenemediğimiz bu akıp giden zamanda bir şey bırakmak.
bundan 5 yıl önce yazdığın bir anı.. o 5 yıl öncesine aittir.. fakat biz sürekli yenileniyoruz.. o eskide kalan şeyin senin zamanla olan savaşında sana yardımcı olacağını sanıyorsun. oluyor da çünkü ileriye gitmek için hep geçmişten güç alıyorsun.
bu yüzden antika eşyalar görünce insanın içi kıpır kıpır olur..

şu an yazdığım bu yazıyı 5 yıl sonra yine okuyacağım ve zamanın ilerleyişini yine aklım almayacak..

5 yıldır görmediğin arkadaşın birçok değişim yaşayacak onu gördüğünde aklına ilk zaman gelecek. bu seni kaygılandıracak üzecek belki ama yine de buruk bir sevinç olacak içinde; çünkü zaman umuttur.

bu zamanla olan ilişkimiz yahut bu yer çekimi her ne dersen de işte, bu ileriye doğru akıp giden şey bizi birlikte tutmak için var.

yazmalıyım çünkü bu içimdekini bir başkasına anlatamam. bu içimdeki duygu veya her ne boksa çok güzel bir şey fakat onu dile dökemiyorum çabucak. bu yüzden oturup bir bilgisayarın başına saatlerce hissediyorum bu yazdığımı. onu kelimelere dökmeye çabalıyorum bu bazen saatlerimi alıyor bazen şans eseri ellerim duygularımla tikel oluşumumdan habersiz bir anda bir bütün olup kendi kendine yazıyor.

asla zorla yazmaz insan çünkü bu onun yaradılışında yoktur çünkü insan yazmadan da yaşayabilir.
fakat eline kalemi alma isteği gelmişse o ilham denilen mucizevi şey bir türlü anlatılamayan o yoğun duygu gelmişse,
insan yazar.
işte bu yüzden o güzel edebiyatçılar vardır bu yüzden mozart vardır bu yüzden sanatın kendisi vardır, o yoğun duyguyu insan kendine anlatmak istediği için.. zamanın içinde sonsuzluğa gitmesini değil zamana direnip ilerlememesini istediği için..