geyik yaptığımı düşünebilirsiniz ama yapmıyorum. bu kitaba adını veren ilk öyküdeki ana karakterin hikayesi, öve öve bitirilemeyen kürk mantolu madonna' daki o sünepe adamın hikayesini ezer geçer. tamam dil olarak kürk mantolu madonna muazzam bir eserdir ancak sadece dil olarak öyledir. anlatılan hikayenin hiçbir numarası yoktur. keşke o üslupla böyle bir hikaye anlatılsaymış, o zaman ben de hayatımda okuduğum en iyi kitaplardan biri derdim kürk mantolu madonna için. muhterem aziz bey' in muhteşem hikayesini, o sünepe raif efendi' den bahsederek baltalamak istemiyorum. ben bu kadar güzel bir kitap beklemiyordum, artık hediye edene duyduğum büyük sevgi ve saygıdan mıdır bilmiyorum ama çok beğendim kitabı. her hikaye çok güzel ama özellikle kitaba adını veren bu bahsettiğim ilk hikaye muhteşem. keşke öykü yerine roman olsaymış o karakter ve onun yaşadıkları. o raif isimli sünepe bir hatuna vurulup kalmışken ve üstelik o hatunu da götürememişken(götürmüş de olabilir şimdi tam hatırlamıyorum), aziz bey gençliğinde tozu dumana katıyor.
aziz bey' in, o hızlı zamanlarını geride bırakıp da yalnız bir adama dönüşümünü çok daha uzun uzun, çok daha sindire sindire okuma imkanını verseydi keşke ayfer tunç. okulda tarih derslerinde de yaptılar bana bunu mesela. hatta ekşide ya da başka bir sözlükte başlık bile açıldı bununla ilgili. osmanlı devleti' nin yükseliş dönemi tarih hocalarımız tarafından -utanmasalar hücum marşı eşliğinde anlatırlar- büyük bir coşkuyla anlatılırken duraklama ve gerileme devri ''evde kitaptan okursunuz'' cümleleriyle geçiştirilip oldu bittiye getirilirdi. ayfer tunç da oldu bittiye getirmiş aziz bey' in hadisesini. yani öykü olunca bana öyle gibi geldi. oysaki kendisinden öğrenilecek çok şeyim vardı daha eminim.