michelangelo'nun 4.5 yılda tamamladığı 9 freskten biridir.

sistine şapelinin tavanında bulunur.
michelangelo'nun asla tamamlayamayacağı düşünülmüştür. fakat hırsı her zamanki gibi galip gelmiştir. karakter analizini davut heykelinin hikayesinden de yapabilirsiniz.

freskin sağında "tanrı", solunda ise "adem" yer alır. tanrının vucut yapısı ademe göre daha kaslı, daha güçlüdür. sakalları vardır; bu da onun tecrübesinin ve bilgeliğinin göstergesidir. vucudu örtülüdür, adem'inki ise tamamen açıktır.

bunlar genel bilgiler. fakat önemli olan, tanrı figürünün yer aldığı kırmızı yuvarlağımsı yapı aslında insan beynidir. michelangelo'nun gençlik yıllarında çalıştığı kilisiden kadavralar çalıp, parçalayıp incelediği söylenir. dolayısıyla anatomiye hakimdir. bir şapelin tavanında insan beyninin içine tanrı yerleştirerek gösterdiği cesaret ilginç. aynı zamanda beynin içinde yeşil bir eşarp da vardır ki bunun da doğayı simgelediği söylenir.
konuyla ilgili iki genel yargı var. bir tanesi, michelangelo'nun bu fresk yardımıyla, insanoğluyla alay ettiği, tanrının sadece beyinde yaratıldığı, ne kadar inanmak isterseniz o kadar var olduğudur. eğer bu doğruysa michelangelo dünyayı güzel kandırmıştır.
diğeriyse tanrının en bilgili olduğu, bütün yaratıcılığın zekanın hafızanın kararların ona ait olduğudur. kısaca "kader" de diyebiliriz.
sanatta kesin yargılardan bahsedemeyeceğimizi bildiğimize göre, fresk diğer görüşlere de açıktır elbette. çıkarılan sonuç her ne olursa olsun sanat eseri denildiğinde, akla gelen en etkileyici parçadır.