ikinci dünya savaşını öyle anlatır ki ben hiç böyle düşünmemiştim derken bulursunuz kendinizi. fakat filmin tek teması savaşın içinde kaybolan hayatlar ya da gençlik değildir. aynı zamanda insanlığını kaybedenleri görürsünüz. insanların birbirlerine nasıl yüz çevirdiğini görürsünüz. zaten asıl rahatsız edici tarafı da budur filmin. bir savaş halinde herkesin ne kadar bencil ve vurdum duymaz tavırlar takınabildiğini, insanlıklarını nasıl kaybettiklerini izlersiniz sahne sahne. bir abinin kardeşi için yapabilecekleriyle de yüzleşirsiniz. öyle çok açıdan sizi zorlar ki film sonunda boğazınızda bir yumrukla kapatır, uzunca bir süre bir şey yapmadan öyle ekrana bakarsınız. olağan üstü durumlarda insanların da olağan dışı davranışlarını harika bir şekilde anlatan bir baş-yapıt eserdir.