izlediğim en derin ve sanatsal dizidir( breaking badden sonra daha iyisi çekilemez demiştim ama zaten çekilmişi varmış). tarzının da tartışmasız en iyisidir. bir kaç hafta önce bitirdim ve hala başka diziye başlayamadım sindirmek için. dizi hakkında bir şeyler yazmazsam da haksızlık etmiş olurum dedim (alan ball hakkını helal etmezse rahibe teresa bile olsam cayır cayır yanarım o saatten sonra) dizi boyunca düşüncelerin hayallerin karakterlerin kafasından geçenlerin bize gösterilme şekli dahiyane, hayalle gerçeğin birbirine karışmasının çok derin anlamları var. her bölüm sizi etkileyen sahneler çıkıyor o yüzden sindire sindire izlemeye bakın. beni en çok etkileyenler ektedir.

!---- spoiler ----!

dizinin son 3 bölümü izlediğim en duygusal bölümlerdi. herkesin sevdiği sahneler(final sahnesini saymazsak) birbirinden farklı (ne kadar mükemmel bir dizi olduğunun göstergesidir). nate ölmeden david'in rüyası insanın içini acıtıyor. nathaniel'in (baba olan) david'i yüzmeye göndermeye çalışıp david'i tekrer takım elbise içinde görmemiz korkularımız yüzünden hayattan kaçırdıklarını düşündürtüyor insana. kim nasıl izler dizileri bilmiyorum ama bir şekilde karakterlerle duygusal bağ kurabilirseniz her sahne ile içinizi acıtabiliyor. federico'nun vanessa'ya döndükten sonra hala mutlu olamamasıi ruth'un kendini george bakmak zorunda hissetmesi yaşadığı duygusal çöküntü size de hayatınızın bir anlamı kalmadığını hissettiriyor. ama final sahnesini gene hariç tutarak söylüyorum beni en derinden etkileyen sahne nate'i aile morgunda yatarken gördüğüm sahnedir. sanki en yakın arkadaşın, çok sevdiğin biri ölmüş kadar üzüldüm. natein ölüsünün başında ruthla davidin kavgası inanılmaz etkileyiciydi.
!---- `spoiler` ----!

dizinin final bölümü ve karakterlerle ( özellikle favori karakterim brenda ile) ilgili başka yazılar da yazacağım bu yazı çok plansız oldu sarhoş kafama verin