edebiyatta kadın tiplemesinde iki uç vardır. bunlardan biri “evdeki melek” adı verilen namuslu, alçak gönüllü, uysal ve masum tiptir, diğer, “şeytan” adı verilen bağımsızlığına düşkün, çıkarlarını kollayan, erkeklerin kendisine biçtiği kişiliği kabullenmeyen ve bundan ötürü erkekleri ürküten ‘canavar’ tipidir.
yirmi iki bölümden oluşan eserin ilk yedi bölümünde bihter “evdeki melek” tiplemesine uygun bir kadın karakterdir. “şeytan” tiplemesini annesinde görmüş, annesinin getirdiği bu davranışların hayatlarında yaşattığı zorluklara tanık olmuştur ve annesi gibi bir karakter olmayacağına kendi kendine ant içmiştir. ilk bölümlerde genç, güzel, masum karakter olan bihter zamanla ihtiyaçlarına yenik düşerek bir çeşit firdevs hanım olacaktır. halid ziya bu eseri natüralizm akımına tamamen bağlı kalarak yazar. bireyin psikolojisine gerçek anlamıyla inmeyi başarmıştır. eserde bireylerin psikolojisi, düşünce yapıları tamamen ihtiyaçlar hiyerarşisinin içerisindedir ve asla dışına çıkmazlar. örneğin; bihter, eserin ilk 7 bölümünde zenginliğe, mal mülke ihtiyaç duyar ve bu basit çıkarlarını karşılaması için adnan bey ile evlenmeyi kabul eder. evliliklerinin ilk bir yılında “evdeki melek”tir. evine, kocasına, kocasının çocuklarına bağlıdır. kendini ev halkına sevdirmeye çalışır bunun için çabalar.
ancak sekizinci bölümden itibaren bihter maddeye olan ihtiyacını tamamen karşılar. insan doğası gereği bir ihtiyacın karşılanması hemen ardından ikinci bir ihtiyacın oluşmasını sağlar. ilk ihtiyacı olan maddeyi yani malı ve mülkü karşılayan bihter hemen yeni bir ihtiyaç arayışına girer ve aşkı bulur. aşka duyduğu bu ihtiyaç ve adnan bey’in bu ihtiyacı tam anlamıyla karşılayamaması bihter’i adnan’dan uzaklaştırır. bihter her ne kadar annesi gibi olmak istemese de bir ihtiyacı vardır ve doğası gereği bu ihtiyaç karşılanmalıdır.