bana gore termodinamiğin en felsefi yasasinin baş aktörüdür. tubitak'in yayinladi dunyayi degistiren 5 denklem adli kitapta rudolf clasius'un (termodinamigin ikinci yasasini -entropi yani duzensizlik her zaman artar, yani evrende olan isler enerji bakimindan geri dondurulemez- matematiksel formule doken alman fizikci) bu esitsizligi bulmasina kadar ki yasadiklari biraz magazinsel bir dille anlatilmistir. kitapta da anlatildigi gibi bu yasa, dunyada suregelen islerin termodinamigin 1. yasasinin da (ısı her zaman sicak, yuksek sicaklikli, ortamdan soguk, dusuk sicaklikli, ortama dogru akar) yardimiyla evrenin sicak ve soguk ortamlardan homojen bir yapiya (yani ılığa) donusecegini ve bunun da geri dondurulemeyecek bir islem oldugunu ortaya koyar. bunun sonucunda her yerin homojen sicakliga (yani enerji seviyesine) ulasmasiyla yapilabilecek herhangi bir is imkansiz gelir. bu da hareketin ve pek tabii canliligin sonu anlamina gelmektedir. yani teknolojinin ve tibbin bize sunduklari sayesinde beklenen omrumuzu (life expectancy) ne kadar artirirsak artiralim sonucta hepimizin gidecegi yer bilimsel olarak ayni.