die fälscher, goodbye lenin, ein freund von mir içinize şüphe düşürür; " ben galiba alman sinemasını seviyorum? " dedirtir. das leben der anderen ise o şüpheyi ortadan kaldırır, " evet, bu adamlar bu işi biliyor. alman sinemasını çok seviyorum! " dedirtir. sakin halleriyle filmi sirkülase eden ulrich mühe hakikaten üstün bir performans göstermiş, kevin spacey'e olan benzerliğinin sadece fiziksel benzerlikle kalmadığını hissettirmiştir bana. bir de filmdeki şahsım adına favori karakterim tiyatro yazarı georg dreyman'ı canlandıran ve yine aşmış bir performans ortaya koyduğunu düşündüğüm sebastian koch'u bridge of spies'da görünceki istemsiz sevincim..

teknik olarak eleştiri yapabilecek konumda değilim, olsam dahi filmi çok uzun zaman önce izlediğim için çok berrak değil görüntüler aklımda. ancak georg'un içinde bulunduğu ruh halleri !---- spoiler ----!

bakan ile sevgilisi arasında geçenlere göz yummak zorunda olması

!---- spoiler ----! gibi iz bırakan sahnelere sahip, komple başarılı kabul edilebilecek bir yapıt. izleyin efendiler, pişman olmazsınız.