insanlarla haşır neşir olmayı, muhabbet etmeyi severim. hele de muhabbet bana bir şeyler katıyorsa, uygun üslup,saygı ve sevgi çerçevesinde ilerliyorsa tadından doyum olmaz. son bir kaç yıldır insanlarla konuşurken şunu fark ettim. kırıcı oluyoruz. fikirlerimizi karşı tarafa empoze etmeye çalışıyoruz. tiati yapmıyoruz. 'empati' kuramıyoruz. belki de bu yüzden birbirimizle anlaşabilecekken , birbirimizden nefret ediyoruz. insanların empati kuramaması artık o kadar bunaltmış olacak ki beni 'empatiii' nickini almışım.