insanın bitmek tükenmek bilmeyen, tatmin edilemeyen egotizminin, rasyonalitesini sürrealizme ittiğinde ortaya çıkan, çoğu zaman da "cringy" olan idrak noksanlığıdır. bilginin çabuk yayıldığı bir çağda etrafta bas bas "kendinizi sevin", "zaten geçmişte yaşadıklarınız sizi şimdiki siz yapanlardır." çığlıklarıyla iyimserlik enjekte eden sahte peygamberlerin dışkılarıdır. ah gösterebilseydim bu post-modernist zosima lara öldüklerinde, nasıl koktuklarını.