-izmler'in dışlayıcı özelliğinin önüne aldığı soyut kelimeler sayesinde nötrleşmesinden nasibini alamamış ideolojidir. önüne aldığı kelimenin (feminine) sınırları belirli ve somut bir toplumsal grup ve zümreyi imlemesi buna engel teşkil etmektedir. Feminizmin bu garabetinin -feminizm erkek düşmanlığı olmadığı gibi feminizm eleştirisi de kadın düşmanlığı değildir- Türkiye'de başka garabetlerle birleştiğine şahit olunca insan ne yapacağını bilemiyor, meseleyi adlandıramıyor. Bugün feminizmi Türkiye'de ayakta tutan ya da feministlerin birleştiği en belirgin nokta ''bayan değil kadın''. Ayrıca ''bekaret''in de bugün yasaklı kelimeler arasına girdiğini gördük (bkz: ithaki yayınları'nın saldırıya uğraması) .

Peki bu bazı kelimelere olan hassasiyet nereden geliyor? İşte en büyük garabet burada. Türkçe'nin yapısında olmayan feminist bir eleştiriden, yapısalcı analizin feminist yorumunun Türkiye'ye ithalatından. Bu yapısalcı dil analizinin feminist yorumu, eril-dişil ayrımının olduğu dillerde toplumsal analiz için işlevsel ve açıklayıcı bir rol üsteniyor. Ama Türkçe'de böyle bir ayrım yok bildiğiniz üzere -müzekker/müennes ayrımının olduğu arapçadan gelen kelimeler hariç-. Bu nelere sebep oluyor peki? Feminist yorumun rasyonel eleştirilerinin bir bilinçaltı okuma tekniğine dönüşmesine ve belli kelimelere duyulan irrasyonel nefrete.

Efendim erkeklerin zihninde kadın-kız ayrımı varmış da bunu örtmek için bayan kullanılıyormuş. Türkiye'deki feministlerin psikanalizi hatmettikleri gördüğünüz gibi aşikar. Bayan kelimesi İngilizce Mistress/Mister, fransızca Madame/Monsieur karşılığı olarak bay kelimesiyle birlikte soyadın önünde kullanılmak üzere uydurulmuş hitap kelimesidir. Bu dillerde evlenmemiş kadına Miss ve Madamoiselle kelimeleri mevcutken Türkçe'de buna karşılık gelen bir uydurma girişimi olmamıştır. Buyurun şimdi bu cinsiyetçi bir kelime mi? Fakat zaten Türkçe'yi kullanmayı öğretmeyen eğitim sisteminden dolayı bu kelimenin yanlış yerlerde (cinsiyet ifadesi olarak) kullanımı mevcut. Bu eleştirilir ama kelime düşmanlığı, benim anlam veremediğim şey (doğru ikililer: Bay/Bayan, Bey/Hanım, Erkek/Kadın, Oğlan/Kız).

Netice itibariyle tüm mesele insan olabilmekte. Ayrıca sol hareketler içinde, feminizmin müstakil bir öncelik kazanmasının Proudhon'un mizojen tutumu -bana kalırsa Paris Komünü'nün gücünü meydana getiren topyekünlüğe en büyük zararı vermiştir- olduğuna da belki bir ara değinirim.