sonsuz derecede sıcak, küçük, yoğun bir nokta patlıyor ve uzayı, zamanı, maddeyi ve evren'i kendisini yaratıyor. ilk başlarda atom altı parçacıklar boyutunda saniyenin çok küçük bir dilimi sonra avucumuzun içinde tutabileceğimiz bir büyüklükte.. biraz sonra... dünya kadar ve...

evrende gördüğümüz her şey büyük patlama'dan yayılan zerreler. galaksiler, yıldızlar, gezegenler hepsi kozmik bir kalıntıdan ibaret.

yani bu bilebileceğimiz bir başlangıç. öncesi hakkında kesin cevap yok.

peki büyük patlamadan önce ne vardı ?

bugün bu sorunun, dünyadaki kozmolog sayısı kadar cevabı var.

bu cevaplardan herhangi biri doğru olabilir veya hiçbiri doğru olmayabilir.

şimdi birçok çeşidi bulunan bir fikre göre evrenimizin var olmasını sağlamış kuantum dalgalanması, bugün evrenimizin herhangi bir yerinde gerçekleşebilir

bu, dışa doğru korkunç bir şekilde patlayan ve portakal çapında bir ateş topunun bizim uzayzamanımızda olacağı anlamına gelmez, çünkü her ne kadar (belki kara deliğe dönüşmek üzere çöken büyük bir yıldızın tetiklemesiyle oluşacak) böyle bir süreç evrenimizde başlasa bile, kendine ait boyutlar içinde genişleyecektir.

bu boyutların tamamı bizim evrenimizdeki boyutlara doksan derece dik açıda olacaktır. bu da demek oluyor ki, evrenimiz bir başka evrenin uzayzamanında bu şekilde doğmuş olabilir.

bu da, ne bir başlangıç olduğunu ne de bir son olacağını gösteriyor; sadece birbirlerine bağıntılı köpük evrenlerden oluşmuş ve sonsuza uzanan bir deniz.

hatta, çok uzak olmayan bir zamanda -belki yüz yıl içinde- bu şekilde bir evren yaratabilecek bir teknolojimiz olabilir ve hatta bizim evrenimiz bir başka evrendeki akıllı varlıklar tarafından bu şekilde, deneysel amaçlı, yaratılmış olabilir.

şimdilerde, 21. yüzyılda evrenin doğumuna dair tartışılan fikirler arasında en popüler olanlar sicimler ve zarları içeren fikirlerden doğmuştur.

bu fikre ait çeşitlemelerden biri, evrenimizin üç uzay boyutu ve bir zaman boyutunun kompaktlaştırılmış on boyutlu bir varlık olduğunu öne sürer ve bu boyutlar o kadar kıvrılmışlardır ki onları doğrudan tespit edemeyiz.

bütün bu evren, on birinci boyutta yüzen bir zar (membrane) olabilir, iki boyutlu bir kâğıdın üçüncü boyutun etrafını sarması gibi. aynı on birinci boyutu paylaşan birçok zar evren olabilir, üç boyutlu bir kitaptaki iki boyutlu sayfalar gibi(sonsuz incelikte ve sonsuz sayfadan oluşan bir kitap düşünün).

kitaptaki sayfalar gibi, bu evrenler de birbirlerine çok yakın olabilir. nasıl ki iki sayfayı üst üste getirdiğinizde, sayfalardaki noktalar birbirine komşu oluyorsa, üç boyutlu evrenimizdeki her nokta da, on birinci boyutta, bir başka evrenin noktalarına komşu olabilir.

bize komşu evren, vücudunuzun üzerindeki kıyafetin olduğu kadar, sadece birkaç milimetre ötemizde olabilir; fakat öyle bir uzamdadırlar ki onları ne görebilir ne de onlarla iletişim kurabilirsiniz.

aslında komşu evren size bu benzetmedeki mesafeden bile daha yakındır. çamaşırlarınız gibi derinizi sarmaz sadece, her noktanız, vücudunuzun içinizdekiler de dahil, bir başka evrendeki noktalarla yan yana, hemen bizim yanımızda sonsuz sayıda evren olabilir.