aklıma sokaklarda insanlar aç bilaçken sokak hayvanları için uğraşanları getirmiştir. yanlış anlamayın, yapılmasın demiyorum ama öncelik ve samimiyet konusunda ikircikli bir durum bence bu.

devletin bu insanları ülkeye 'bu şekilde' alarak birincil ihtiyaçlarını dahi karşılamaması/karşılayamaması normal olmakla birlikte kendi ülkesinde doğan insanına sosyal devlet olmanın gereği hizmetleri sağlamaması üstteki örneğe benziyor.

her ne kadar insan haklarını, bunların başında gelen yaşam hakkı, barınma hakkı, eğitim hakkını, ülkedeki suriyeliler bağlamında düşünmek gerekiyorsa da bunun bireysel düzeyde bir çabayla karşılanabileceğini düşünmüyorum. şahsi kanaatim bu tür teşebbüslerin birtakım marazi ideolojilerin komik çabası oldukları.