söz müziği hüsnü arkan'a ait muhteşem bir şarkı
şöyle ki
"bir akşam masası, iki kişiyiz, sen ben
gidiyorsun hiçbir şey söylemeden, birden
kadıköy’de bir yağmurlu bahçeden
yıllar külleniyor, izi kalıyor aşkın
yüreğim kurtulsa da yangından, alevden

yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım
geçmem bir daha kadıköy’den

sen uzaklarda ülkem, ben gurbette bir göçmen
zamanı durdurabilsem, ne ben kalsam ne sen gitsen

yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım
geçmem bir daha kadıköy’den

ey akşam vapuru, sana mı kalır dünya
ben o yağmurlu iskeleye inmem, inmem

yana yana kül olayım, unutup yine sevdalanayım
geçmem bir daha kadıköy’den."

"diğer günleri bilmem ama rakı içtiğin gün ölemezsin." demiş cemal süreya
bu şarkı da öyle şairane işte. durduk yere adama sigara yaktırır. bir bakarsın haberin yok ağzında sigara, çekiyorsun içine dumanı ve sövüyorsun gelmişine geçmişine.

halil sezai'nin galata şarkısı ile benzer yanları da var biraz.