mevcut sistemde dünyanın neresinde olduğundan bağımsız olarak kocaman bir ilüzyondur. özgür değilim diyemeyecek kadar bile özgür olmadığımız bir sistemden bahsediyoruz. bulunduğun yerin, sistemin, yöneticilerin ve güç sahiplerinin çıkarlarına ters bir şey söylersen yok olursun.

sadece bu da değil elbette. ifade özgürlüğünden bahsedebilmek için oto-sansür ve bulunduğun toplumun/sistemin değerlerinden kendini soyutlayabilmek gereklidir ki mümkün ve mantıklı değildir. sana senin istediğini değil, kendi değerlerine göre düşündüren bir yapının içinde ifade özgürlüğünden bahsedemezsin.

gel gelelim "ee, o zaman hiçbir zaman var olmadı ve olamaz da neyi bu kadar önemli? kaldı ki sen burada bunlardan bahsediyorsan demek ki ifade özgürlüğü var!" argümanına. yok kardeşim, vallahi yok billahi yok. ifade özgürlüğü bir ütopyadır haklısın fakat aya gitmeyi hedefleyip gökdelenin tepesine düşmek de bir kazanımdır. sırf olamayacağı için bir hayalden vazgeçmek olur mu hiç?

anarşist düşünürlerin, anarşizm için dediğini buraya yerleştireceğim, "ifade özgürlüğü gerçekçi olmayabilir hatta asla var olmayacak da olabilir ama düşüncesi bile güzel."