ben bu kitabı remziden 36 liraya aldım, bir ay geçmeden elli olmuştu. iyi bir yatırım. ama eco ya değer biçmek de bize kalmadı. az biraz belki çok `spoiler` içerir bundan sonrası. umberto eco başlığında biraz konuya girmiştim. üzerimde bıraktığı etkilere. okudukça açılan bir kitaptır sarkaç. ben ona böyle demeyi seviyorum sadece sarkaç. kitabın ilk sekansını geçebilmek çok çok zor geldi bana. bu mu lan dedim. bitmedi o sahne. her sayfa da binlerce gibi duran notlar, çevirmenin çevirileri. ama biraz daha ilerledikçe belbo, casaubon kendini anlattıkça ısındım. bir plan vardı ortada. ne olduğunu anlayamadığım kadar karışık, dünyayı dibe vurduracak kadar karışık. efsanelerin, kehanetlerin içiçe geçtiği bir plan. ama ne zaman ki sevgili casaubon un karıcığı kendi planlarını yapıverdi en çok ona şaşırdım. çünkü öyle kaptırmıştım ki kendimi bir planın varlığına. olmalıydı. mu olmalıydı agartha olmalıydı. ama gerçeklerde vardı sarkaç da. bilim vardı, ortaçağ statükoları vardı, kanser vardı, ölümler vardı. en zorlandığım ikinci bölüm brezilya oldu. futboluna hayran kaldığım sambacılar neler yapıyorlardı öyle. diotallevi ye çok fazla girmemelerine üzüldüm sadece. aglie kadar değeri hakediyordu en azından. bgky ler vardı birde. ahh zavallılar. koskoca garamond yayınevi neler çeviriyordu böyle. ve bitirdim kitabı. sonlara doğru okumayı iyice yavaşlattım. bitmesin istedim. bitirdim sonra. bitirdikten sonra en güzel tarafını keşfettim. bu kitap birkere okumayla bitmeyecek bir kitaptı. eco nun muhteşem dehası, yüzlerce kitaplık bir kaynakça. kesinlikle tekrar okunmalı.