cambridge üniversitesi bir araştırma yapmış. örneklem grubu genellemek yapmak için yeterli sayıda değil. üstelik ingiltere gibi insanı birey olarak görüp nice araştırmalarla refahı daha daha nasıl iyileştirilebilir? konusuna kafa yoran bir ülkede…

ülkemiz için yapılmış araştırma var mı bilmiyorum ve sosyal hizmet uzmanları için tez konusu olarak tavsiye ediyorum. neyse araştırma aşağıda;
!---- spoiler ----!

130 aile ile yapılan çalışmaya 41 gay, 40 lezbiyen ve 49 heteroseksüel çift katıldı. ailelerin kayıtlarına ingiltere’deki 70 evlat edinme kurumu üzerinden ulaşıldı. aile içi ilişkiler, ebeveynlerin durumları ve çocukların uyum düzeyi incelendi.
çalışmanın yazarı ve cambridge üniversitesi aile araştırmaları merkezi müdürü prof. susan golombok ise şunları söyledi: “genel olarak, ailelerin deneyimleri arasında farklılıktan çok benzerlik olduğunu bulduk. ortaya çıkan farklılıklar ebeveynlerdeki depresif belirtilerin düzeyi ile ilişkiliydi, gay babalarda anlamlı olarak daha düşüktü. bir diğer farklılık ise evlat edinme sürecinde görülüyor, çocuk sahibi olmak için heteroseksüel ve bazı lezbiyen ebeveynlerde evlat edinme ikinci seçenek iken, gay ebeveynlerin biri hariç hepsinde ilk seçenekti.”
çocukların çoğunun aile ve okula uyumlarının yüksek olduğu gözlendi. gay babaların çocuklarıyla daha çok etkileşim içinde oldukları ve çocukların da daha yoğun bir sosyal hayata sahip olduğu bulundu.
çalışmanın sonuçları aynı cinsiyetten ebeveynlerin evlat edinmesine karşı çıkanların ortaya attığı yaşıtları tarafından ezilme ve çocuğun kendi cinsel kimliği hakkındaki korkuları da boşa çıkarmış durumda. prof. golombok’a göre, “bu konular önemli bir problem oluşturmuyor görünüyor, yine de araştırmacılar ve bazı ebeveynler ergenlik döneminde zorbalığa maruz kalınabileceğini kabul ediyor.”


!---- spoiler ----!