lisedeyken her gün okula radikal alıp giderdim. kitap ekleri, köşe yazıları, bulmacaları... şimdi sahip olduğumuz şeyleri kaybediyoruz. bize ait olan çok fazla şey yok bu topraklarda. ya gazeteler, kitaplar, radyolar, tiyatrolar ya da ölüm. topraksız kalmaktan daha kötü bir çaresizlik. bir bilincin daha yok oluşuna şahit olduk. bizim suçumuz bu. sahip çıkmadık radikal'e. bari diğerlerine sahip çıkalım. gazeteler yok olmamalı.

"ve ben de bunu dinleyip sustuğum için kendimi de ölüme mahkûm ediyorum!" brecht.