akıyor içindem hüzün boylu boyuna vücudun,
içim, için için yanıyor içim...
çocukluğumdaki sayım günü gibi boş sokakları içimin,
adın yankılanıyor, kalp değil ismin titretiyor göğüs kafesimi,
bir anlık gülümseyince bile zincire vurasım geliyor beni,
günlerdir konuşmuyorum benimle,
kafamı taşımak bile zor geliyor artık omuzlarımın üzerinde..