fransız doktor rene- theophile laennec'in bulduğu bu aletin adı, yunanca "göğüs" anlamındaki stethos ve "izleyen" anlamındaki skopos sözcüklerinden gelir.
hastaların kalp ve solunum seslerini dinlemek için doktorların yüzyıllardır uyguladıkları geleneksel yöntem, kulaklarını hastasının göğsüne ve sırtına dayamaktı. ne var ki, aradaki yumuşak dokular iç organların sesini boğduğu için çoğu zaman hiçbir şey duyulamıyordu. bir gün, tahta bir kütük parçasıyla oyun oynayan çocukları izlerken laennec'in aklına parlak bir düşünce geldi. çocuklardan biri kütüğün bir ucuna eliyle vuruyor, öbürleri de kulaklarını öbür uca dayayıp kendilerine kadar ulaşan bu sesleri dinliyorlardı. laennec, araya sesi ileten bir madde koymakla daha iyi sonuç alınacağını düşünerek hastalarına da bu yöntemi uygulamaya karar verdi. çalıştığı hastanede bir kaç kağıdı silindir biçiminde büküp bir ucunu hastanın göğsüne, öbür ucunu hastanın kendi kulağına dayandığında kalp atımlarının her zamandan daha çok işitildiğini fark etmekle kalmayıp steteskopun temelini atmıştır.