her fikrin, her ideolojinin bir destek bulduğu kesim vardır. ve bireyler eğer bu ideolojiler çatısı altında birileri ile ortak hareket etmek isterlerse bu onların en tabii haklarıdır. nerde nasıl yapılandıkları kimseyi ilgilendirmez.

burda sıkıntı yok.

sıkıntı, birlikten doğan gücün verdiği ego ve bunun sonuçlarında takılan hal ve hareketler. yanlış seçilen örnek karakterler ver bunlardan alınan ilhamla bozulan kişiliklerin, bir türlü kendi olamaması, bilakis desteklediği fikrin bir cümlesi gibi ortalarda takınma şekli son derece doğal olmayan görüntüler veriyor.

bu denli yüksek aidiyetler, özgünlüğün önünü kaparken, biriken insan tortusu içinde düşünme belirtilerini bırakıp, fikri fiziksel güce indirme kolaylığına kaçabiliyor.

özellikle bahsi geçen grubun, üniversitelerdeki yarattığı algı çok olumsuz. bunu biliyorlar da. ama bu konuda ne düşünüyorlar, onu bilemiyorum. eğer düşündükleri şey, onların arkasında durdukları fikirlere saygı duymuyor oluşlarından dolayı insanların onlara da art niyetle bakıyor oluşu ise yanılıyorlar. olay neredeyse tamamen imaja indirgenmiş durumda. verdikleri fotoğraf çok kötü. hal ve hareketleri, konuşmaları, sohbet ediş şekilleri, birbirlerine taktıkları lakaplar, ve üslupları, kendi aralarında havalı gelebilir, ama dışardan bir gözle ne yazık ki yanılıyorlar.

amaçları hakkında yorum yapmayacağım, ne isterlerse ona inanır o uğurda çalışırlar. ama bu uğurda vazgeçtikleri kendileri oluyorsa ben de kendilerinden vazgeçerim.

kısacası, güruhun bir parçası olduğunuzda aranızdan hangisiyle konuştuğumun, dolayısıyla da seninle muhabbetimin hiç bir ayırt edici özelliği kalmıyorsa, senin de kalmıyor arkadaşım. davanı kendine uygun bir şekilde savun. kendin olarak düş peşine. kolaya kaçma, hazır fikirlerin sıkı sıkıya takipçiliği lüksü bir insana yakışmıyor. yor kafanı, yor bedenini, yor zamanı. zaten miladını çoktan doldurmuş bir fikrin destekçiliğini yapıyorsun, bari sen üzerine koy bir şeyler. bir adım attır.