not: bu yazı sadece düşüncelerden oluşur.

doğum günümü kimseye söylemedim ama öğrenmişler. nereden öğrendiklerine dair bir bilgim de yok. çok açık olarak doğum günlerinden nefret ederim. kimsenin doğum gününü kutlamak istemem ama biliyorsunuz işte topluluk içinde yaşıyoruz, sosyal varlıklarız, çıkar ilişkileri falan mecbur kaldığım zamanlar oldu. çıkar ilişkilerinden de nefret ederim olabildiğince uzak durmaya çalışıyorum ama bir şekilde mecbur kalıyorum. başkalarının doğum gününü kutlamak istemediğim gibi benim de doğum günümün kutlanmasını istemiyorum. melankolik ve depresif bir insanım ve insanların mutlu oldukları yerlerde kendimi olduğumdan daha yalnız hissederim bu sebeple kaçarım böyle yerlerden, uzaktan bakarım kıskanç bir halde. bende onlar gibi eğlenip mutlu olmak istiyorum ama yapamıyorum. bu mutluluk ve mutsuzluk birer kıyafet gibi. bana mutsuzluk yakışıyor -ya da ben kendimi öyle kandırıyorum- mutluluk iğreti duruyor. aklıma mercan dede nin meçhul parçasının sözleri geldi: oturuşur öye bir ağlaşırız ki kıskanır kahkahalar. yılbaşı mesela benim için tam bir cehennemdir sadece yatıp uyumak isterim ama rahat bırakmazlar ki. illa ki bir yerlere gidip oturup sohbet edip eğlenmemiz gerekiyormuş gibi. tutarlar kolumdan götürürler, beni neden bu kadar sevdiklerini anlamadım ayrıca. onlara nasıl olduğumu söylememe rağmen bana olduğumdan farklı bir kişi gibi davranıyorlar. düşüncelerim çok düzensizdir yazıdan anlaşıldığı üzere. doğum gününe geri dönersek bu doğum günümde tek başıma kalmayı planlıyorum. müzik dinlerim, denizi seyrederim, yalnızlığımın zevkini tadarım, telefonları açmam, mesajları görmem, iletişimimi keserim tüm insanlarla. keşke metroyu ya da koskoca bir şehri sadece bir günlüğüne boşaltacak gücüm olsaydı. bazen çok şey istediğimi fark ediyorum. sonra daha çok şey istemeye devam ediyorum. yanlış hatırlamıyorsam bir söz vardı kimin olduğunu hatırlamıyorum şöyleydi: mutluluk iki acı arasındaki boşluklardır. boşluklar çok kısa ve acılar çok uzun. şikayetçi değilim mutsuz olmaktan. hani bir yerinizde yara çıkar oynamak delicesine keyiflidir acı ve zevk iç içedir, işte onun gibi bir şey bu.mutsuzluğun içinde mutluyum ben sadece yalnız kalmak istiyorum o zaman istediğim mutsuzluk ve mutluluk çorbasından daha da büyük bir keyifle içebilirim. siz doğum günlerinizi kalabalık ve sevdiklerinizle kutlayın beni yalnızlığımla bırakın. mutluluk sizin mutsuzluk benim olsun. bir şey daha rica ediyorum kitap. geriye kalan her şey sizin olabilir.