kısacık öyküler, bir solukta okunur diye düşünmüştüm. ama hayatın öyle zor yerlerinden, öyle ihmal edilmiş ve örsenlenmiş insanlarından söz ediyor ki yalçın tosun, bir solukta okunmuyor. soluğu kesiyor. sindire sindire okumak gerekiyor. boğazda bir yumrukla okunuyor. en sevdiğim öykü unutmabeni çiçekleri oldu. en çok hoşuma giden de son yıllarda edebiyatın pek ilgisini çekemeyen mevzulardan biri olan yaşlılık ve yaşlılarla ilgili sözleri.

!---- spoiler ----!

"yaşlılık böyle bir şey işte. insanın aklına geçmişten bir görüntü geliveriyor ansızın. mutluluk ve hüznün karıştığı - ama hep hüznün hakim olduğu - birbiriyle ilgisiz anların kopuk resimleri. sanki yılların pis kokulu tortusu akıp gidiyor yaşlanınca, bütün o kirli duyguların çapağı temizleniyor. bir o iki duygu kalıyor geriye ve onların hatırlattıkları. ansızın çakan şimşekler misali parlayıp göz önüne yerleşen görüntüler."

"yaşlandıkça insan hayallerinde daha özgür, yaşadıklarında daha mı kapana kısılmış oluyor - ki ben hep yaşlanınca hayaller tükenir sanıyordum - "

!---- spoiler ----!