ben, kız kardeşim ve kız kuzenim 3-4 yaşlarındayız. o zamanlar yerde oturup oyun oynuyoruz tabi sevme biçimimiz bile daha şekillenmemiş. eve gidicez artık o gecenin sonunda herkesle vedalaşırken onu dudaktan öpmüşüm. neyse gel zaman git zaman büyüdük tabi, bir gün kardeşim ben kuzenim oturup muhabbet ediyoruz babanesi yanımıza geliyor bizi izliyor anlamadım tabi ben - daha öncede yapıyordu ama farkında bile değilim ilk defa dank etti aklıma-. bende sordum bizimkilere niye zırt pırt geliyor yanımıza diye; meğer ben 3 yaşında onu öptüğüm içinmiş herşey, kontrol ediyormuş aklınca, o zamandan sonra ne bir daha adam gibi gittim onlara ne de muhabbet ettim, kendi adıma utanç duydum bunca zaman böyle olmasına. aradan 20 küsür sene geçmiş hala bu mantıkta olan birisi ve bu haberi yapan zihniyet aynı şeyler gözümde.

nasıl bu kadar iğrenç düşünebiliyorsunuz anlam veremiyorum, herşeyi niye cinselliğe dönüştüren bir zihniyetimiz var bizim, neden herşey de bir uçkurumuza bağlama durumu var. utanın anasını satayım kendinizden, sevgiyi kendiniz karıştırıyorsunuz bizleri referans gösteriyorsunuz aklınızca..

edit:imla