2 dakika önce bitirdiğim roman.

kitabı elime ilk aldığımda algılayamamıştım dediklerini. hatta, ikinci yeni'nin düzyazı hali gibi demiştim beraber okuduğumuz arkadaşıma. ve anormal bir algılama süreci gördüm, kitaptaki yalnızlığı ve yaşlanmayı önce hissettim, sonra anladım. sonra da daha da yalnızlaştım ve yaşlandım.

çok tuhaf. kitap bitti de ben okuyabildim mi, bilmiyorum. ilerleyen zamanlarda -kim bilir, hangi zamanlarda?- dönüp sil baştan okumam gerektiğini hissediyorum.